Hoe ik de wereld van het holisme ontdekte
Al van kinds af aan voelde ik dingen. Wist ik dingen. Op de basisschool werd wel eens wat verloot. Er mocht een cijfer onder de 30 benoemd worden. Altijd wist ik welk nummer alleen had ik vaak de pech dat ik pas als 1 van de laatste een cijfer mocht noemen. Wanneer ik wat kwijt was gebeurde het soms zomaar dat ik vanuit het niets ergens heen liep. De schuur, de tuin naast het huis, een andere ruimte. Ik werd daar dan heen geleid zonder te weten waarom. Bij fysieke ongemakken van anderen voelde ik dit soms aan en zelfs het overlijden van een dierbaar iemand heb ik gevoeld op dat moment. Wanneer je dit uitspreekt, kijken mensen je vreemd aan. Gevolg hiervan is dat je vaak informatie die je voelt of weet voor jezelf houdt. Daarmee heb ik in de loop der tijd mijn intuïtieve vermogen op een laag pitje gezet. In sommige gevallen durfde ik een huisdier niet meer te aaien omdat ik vaak afwijkingen voelde. Alsof mijn handen er naartoe getrokken worden. Een (vet)bult, wond, afwijking of een teek, mijn handen voelen ze.
In de loop der jaren liep ik ook altijd tegen dezelfde problemen aan. Situaties herhaalden zich en patronen werden zichtbaar. Alleen wist ik toen nog niet welke gevolgen dit had. Ik voelde me altijd al anders, alsof ik het zwarte schaap van de familie was. Alle ervaringen, van prive, werk of vrienden draag je bij je. Werkgerelateerde problemen of situaties bleef ik in hangen, kon ik niet loslaten. Gevolg hiervan was dat ik rond de eeuwwisseling steeds slechter in mijn vel kwam te zitten. Ik heb toen van alles geprobeerd, gesprekken, therapieën en noem het maar op, maar niets was in die mate toereikend. Ik bleef in dezelfde cirkels draaien. Relaties gingen stuk, vriendschappen liepen op de klippen. Eenzaamheid lag op de loer. Steeds meer leven in mijn hoofd en steeds verder van mijn gevoel. Lagere eisen stellen aan alles en iedereen en daardoor vooral over me heen laten lopen.
Wanneer je langere tijd in vaste patronen en beschermins- mechanismen jezelf staande houdt, dan is het veranderen hiervan erg moeilijk. Het voelde vaak alsof ik op zee aan het dobberen was, de kust kon zien maar altijd tegen de stroming moest vechten zonder vooruit te komen. De patronen zijn bekend voor je en voelen veilig, maar eigenlijk is het je ‘ego’ die er alles aan doet om je zo door te laten gaan. Je kunt je ego zien als een bewoner in je hoofd die geregeld bepaald wat je kunt doen. En zoals met alles, alles wat je aandacht geeft groeit. Dus ook je ego goeit. Hoe meer je naar dit ego leeft, en daarmee sociaal wenselijk gedrag blijft laten zien, zul je je patronen niet afleren. Dat zegt niet dat je niet sociaal wenselijk gedrag moet laten varen, maar je mag het wel eens onder de loep nemen. Wie bepaald dat je 3x daags moet eten en op welke tijden. Wie zegt dat je dagelijks een warme maaltijd moet eten.
Veel patronen en overtuigingen waarmee wij tegenwoordig leven, zijn patronen die zijn aangeleerd. Je krijgt dit mee van je ouders, die het op hun beurt weer hebben van hun ouders. En zo kun je generaties terug. Echter wil dat niet vanzelfsprekend zeggen dat dat goed is voor jou. Ook ik volgde altijd netjes de regels die me zijn aangeleerd. En nee, ik wil hiermee zeker niet zeggen dat mijn ouders het fout gedaan hebben. zeker niet! Echter ben ik als persoon net even anders. Ik reageer anders. Ik voel anders ( en meer). Ik denk anders, en dat kan soms ongelukkige situaties voortbrengen. Kijk ik dan terug naar de afgelopen jaren, dan was ik eigenlijk altijd bezig voor anderen. Of bezig met anderen. Altijd verantwoording afleggen, ook wanneer iets even niet ging zoals ik wilde. Ik hield mezelf daarmee klein en afhankelijk van anderen. Wilde altijd aardig gevonden worden en ging daarbij geregeld over mijn eigen grenzen. Had vooral ook de mening van anderen nodig om te weten of ik het goed deed en daarmee goed genoeg was.
Pas de laatste paar jaar, ik denk dat in 2019 een keerpunt was, ben ik anders gaan kijken. Ben ik anders gaan denken en doen. Steeds wat meer voor mezelf en wat vaker nee zeggen. Nou, dat was niet gemakkelijk. Nee zeggen is en blijft lastig. Sinds het begin van de corona- tijd werd ook ik steeds meer op mezelf aangewezen en zodoende kwam ‘het spiriutele’ steeds meer op mijn pad. Niet alle signalen zag of voelde ik. Niet alle tekens hoorde ik. Wanneer ik wel wat hoorde, voelde of wist, hield ik dat vaak voor mezelf.
Door social media kwam er een webinar op mijn pad. Deze bracht mij zover dat ik een training van Nanette van der Velde ben gaan volgen. Deze training liet me mijn kijk op de wereld waarin ik leefde en mijn kijk op mezelf en mijn systeem al veranderen. Ik werd me meer bewust van wat ik deed en vooral ook hoe ik er mee om ging. Waar ik mijn prioriteiten had liggen en welke invloed dat had op alles. De confrontatie met deze feiten opende mijn ogen. Dat was heftig, emotioneel maar zeker heel leerzaam. Zelfs in mijn eigen ondersteunende gesprekken werden deze verschillen heel duidelijk. Vooral het inzicht hierin krijgen en daardoor beter in staat zijn te ordenen en deels los te laten, gaf me ruimte mezelf meer te gaan ontwikkelen. Gedurende de eerste training had ik ondersteuning vanuit GGZ. Daar werd alles een beetje gebagitaliseerd want daar moet iets vooral ook aantoonbaar zijn. Weer een patroon of overtuiging. Deze laatste gaf wel steeds meer aan dat hij verandering zag en dat ik veel meer ontspannen was. Na deze training werd voor mij duidelijk dat er toch wel sprake was van HSP ( high sensitive personality).
Niet veel later kwam “Zoma- Opleidingen” op mijn pad. Ook nu weer als reclame op social media. En ook nu weer triggerde dat iets wat mij er toe zette me te gaan onderzoeken. Zo kwam Reiki ( niet voor het eerst in mijn leven) op mijn pad. Echter kwam dat voort uit een webinar van “Zoma- opleidingen” waarin het ging over HSP. Tijdens deze online avond van Marjolein Berendsen ging er een wereld voor mij open. Ik ben niet alleen. Ik heb geen rare dingen. Er zijn er velen zoals ik en het heeft zelfs een naam. HSP, oftewel High Sensitive Personality.
Van daaruit werden natuurlijk trainingen geboden en dus besloot ik, nu vooral vanuit mijn gevoel, om Reiki 1 te gaan doen. Al vroeg in mijn tienerjaren kwam Reiki op mijn pad door een klasgenoot op het MBO. Hij was master ( wat me niets zei destijds) en heeft me behandeld omdat ik fysiek ter plekke op slot stond. Echter stond ik er destijd niet in die mate voor open. Ook op latere leeftijd ben ik bij een magnetiseur geweest. Zij vertelde me toen al dat ik zeker in staat ben om te ‘magnetiseren’. Ook hier kon ik niets mee en zodoende liet ik dat los. Wel bleef het altijd in mijn achterhoofd rondspoken. In 2012 was ik bij Pieter van der Pol, een numeroloog, die mij vertelde dat ik veel meer kon dan ik dacht en dat ik dat op het juiste moment zelf zou ontdekken. Ik had toen nooit kunnen bedenken hoe energie, onvoorwaardelijke liefde en vertrouwen zo een grote rol in mijn leven zouden gaan spelen.
Wel was ik altijd van mening dat er meer was tussen hemel en aarde. Zoals ik eerder al beschreef voelde ik dingen aan. Ik voelde stemmingen van mensen. Ik rook heel sterk en wist dmv geur dat een kind koorts had. Ik maakte vaak iets mee waarvan ik het idee had dat ik dat al had meegemaakt en kon vooraf de uitkomst al vertellen. Echter dacht ik dat iedereen dat zo had en dat het dus ‘normaal’ was. Wanneer ik wel eens wat uitsprak werd ik voor gek verklaard of dat mijn fantasie weer met me op de loop ging. In de familiaire band zijn er weinig mensen die wat met het spirituele hebben, mogelijk vanwege religieuze achtergrond. Een achter-nicht vertelde me wel eens ook Reiki te beheersen en dat zelfs al haar kinderen dat ook beheersen. Dit maakte toen wel indruk, maar niet genoeg om zelf actie te ondernemen. Zelfs toen een van mijn beste vrienden jaren geleden mij middels energie wat klachten wegnam, was voor mij deze prikkel nog niet actief genoeg.
Door de Webinar en, daaruit voortvloeiend, Reiki 1 is mijn daadwerkelijke reis voor mij begonnen. Blijkbaar was ik als persoon nog niet klaar voor deze stappen. De stappen binnen het ‘boven natuurlijke’ zoals sommigen dat noemen. Anderen noemen het ‘werk van de duivel’. Hierin laat ik iedereen in zijn waarde. Zelf ben ik zeer dankbaar dat dit op mijn pad heeft mogen komen.
Nadat ik in november 2021, net na de Reiki 1 inwijding, alles liet bezinken kwam de behoefte om de opleiding “holistisch therapeut” te gaan volgen zo sterk in me naar boven dat ik ter plekke besloot me te gaan aanmelden. Voor het eerst liet ik een grote beslissing toe op basis van gevoel.
In februari 2022 ben ik gestart met de opleiding en heb deze in November 2023 met goed gevolg afgerond. In de tussentijd heb ik ook Reiki 2 en Reiki 3a afgerond en mag ik mezelf Usui- Reiki master noemen. Daarnaast heb ik bij www.Zenichi.nl te Alphen aan de Rijn de cursus Kundalini Reiki gevolgd en heb ook daar 3 inwijdingen mogen ontvangen en zodoende ben ik ook Kundalini Reiki Master.
Vanuit deze inwijdingen kan en mag ik al mensen behandelen. Tijdens mijn opleiding heb ik vele technieken en methoden mogen leren. Deze hebben we gaandeweg geoefend in klassikale vorm en daarnaast oefende ik in een groep met andere leerlingen en behandelde ik ook al mensen bij mij thuis. De behandelingen kunnen uit verschillende methoden opgebouwd worden. Alles gaat in overleg met mijn cliënt.
Sinds dit op mijn pad gekomen is en ik zelf middels meditaties, visualisaties en vooral veel oefeningen toepas, is mijn leven zoveel rijker geworden. Ik voel me beter, er is meer rust en ik wil dit graag doorgeven aan anderen. De liefde, de energie mag ik delen.
Liefs Régine